************************
OLERKI GALDERA
Olerkari laguna,
Datorren urteko 22. "Hatsaren Poesia" olerki-bilduma liburua elkarrekin sortzea proposatzen dugu beste behin ere, urteberriaren bezperetan. Beti bezala, itxaropen handi batekin pentsatzen dugu olerkari aunitzen oihartzuna ukaitea. Bestalde, datorren urteko SAR-HITZA hatsakide dugun Itziar Gomez olerkariari egokitu zitzaion, eta liburuaren azalerako argazki esanguratsu edo ederrik baduzue, igorri era berean lasai.
Honako hau galdegiten dautzuegu:
1. Olerki bat bederen igorri, edo bizpahiru ere bidal diezagukezu, eta horrekin batera biografia labur bat, gehienez ere lauzpabortz lerro.
2. Zure aurpegiaren argazki bat ere.
Azken epea bidaltzeko helbide honetara 2020ko Urtarrilaren 15a izanen duzue.
Gure helbidea:
Hatsa elkartea. Oxtikenea Fr 64310 Eh Senpere
edo Internetez: hatsarenpoesia@gmail.com
Baldintzarik gabe eta zentsurarik gabe olerki guziak apirilaren lehen igandez, ohitura den bezala, 2020ko apirilaren 5ean, 'Hatsaren Poesia' egunean publikatuak izanen dira. Zure inguruan diren olerki idazleei mezu hau zabaldu ! Denontzat tokia izango da liburuaren barnean!
OROITU: urte xahar honetako azken bi hitzordu poetiko ditugula Lapurdin datorren abenduaren 28an, larunbatean... bata, 12:00etan Baionako Epaiska tabernan MUXUAK sentikaria, eta bigarrena 15:00etan Senpereko Larraldean aurtengo azken HATSAREN POESIA TAILERRA.
"Hatsa"ren 12 garen olerki tailera,
Senpere Larraldean
Abendoaren 28an
Inozenteen egunean ere olerkiak idazten dira !
Urteko azken tailera honetan, Eukene eta Sabinen urratsek bultzatu gaituzte Herodosen
krudeltasunaren bidetik baztertzera, bai trufa eta txantxetako egoera guzietarik at iragaitera. Sua ginuela lagun, Larraldeko subazterra bete dugu hitz filosofikoz, burutazio pertsonalez....berriz ere, denen mundu hau, gure modura ikusiz eta aldatuz.... Bai beste behin batez , pentsatzen dut , Poesia entitatea , gure inozentziaren irudimenez jantzi dugula !
AZ
Sabin Oregi etan Eukene Lizeaga Tamayoren ren kronika
Sua
hizketa lagun inozente egunean
Azaroan Auxtinen argazkiak ikustera
joan ginenean, agurtze unean, ea abenduan atelierra bazegoen galdetu
genion.Erantzuna ezezkoa izan zen. —Baina,
zuek egin nahi baduzue...—. Geratzen zitzaigun egun bakarra,
Inozenteen eguna zen. Gustura hartu genuen egun hura. —Inozenteak
garela ospatzeko—, edo sutondoko goxotasuna errepikatzeko. Agian,
biak.
Han iritsi ginen, hirurok: Carmen,
Sabin eta Eukene. Auxtin, beti bezala, barnean zegoelarik. Umil umil,
pazientziak hartuta, gauzak prestatzen.
Ezer baino lehen, sua piztu zuen.
Begira egon ginen, hartu zuen arte. Ondoren, aulkitxoak inguruan
ipinita eseri, eta hasi ginen.
Gu, gidoitxo ikasi eta jantzi batekin,
azaldu ginen. Non, Herodesen haur erailketa, mitotzat hartzen
genuena. Dena den, mamiduna iruditzen zitzaigun gaia jorratzeko.
Herodes mitoari buruz, idatzitakoak, eta arte lanak azaldu genituen.
Ondoren, mito horrek gaur egun hartu
duen zentzua argitu genuen: Espainian, eta Espainiar izandako
kolonietan, abenduaren 28a, txantxak egiteko eguna dela. Alderantziz:
Portugal, Brasil, Frantzia, eta anglosaxoi (E.B. Barne) herriek,
apirilean ospatzen omen dute txantxa egiteko egun hori.
Hantxe hasi zen, espero ez genuen elkar
hizketa aberatsa.
Sutondotik, mahaira pasa ginen.
Txokolate beroa eta pastela jatera. Auxtinek, arimaren begiak ireki
zizkigun. Libertateaz, hain zehatz, barne libertateaz hitz
egiterakoan. Guztiok badugula Herodes izaeraren apurtxo bat. Gure
abere aldea dena. Hala eta guztiz, guztiak errugabeak garela zioen.
Eguzkia jeisten zioala, larrosa kolerea
hartu zuen, lehiotik sutara begira zegoela zirudien.
Errua, errugabetasuna, jorratzen ari
ginela. Emakumearen gahia atera zer, nola ez! Erlijio guztiek
gutxiezi egin dutela. Gure kulturan, hemeretzi mende ondoren, bi
mende eskasetan, zaila dela, misoginia hori guztiz inkonziente
kolektibotik kendu.
Egia erran, han hitz egin genuen
guztiari, gorpuzteko denbora emateko beharrean geratu ginen.
Horregatik, poemak edo idatziak, etxean egingo genituela, erabaki
genuen.
Tarteka, sutondora hurbiltzen ginen,
bizkarra berotzeko aitzakiakin.
Alde egiteko gogorik ez bagenuen ere.
Arratsa ongi sartua zegoenik, etxeratze bideari ekin genion.
Han geratu zen, gure Auxtin, lasai,
lasai, bere gauzetan.
Eukene eta Sabin
Auxtin, Sabin, Carmen , Eukene
**********************************************
**********************************************
12 garren "Hatsa"ren olerki tailerra
Auxtin Zamora-rekin
**********************************************
"Argi "hitz"kiak" erakusketa , Uztaritzen
**********************************************
Imanol Irigoienen gomita
Lagunok:
Azken urteotan bezala, aurten ere Erakusketa kolektibo berezi baten berri eman nahi dizuet: Pasaiako eta Hendaiako Udalek "12 zm ERAKUSKETA 2019" izenburupean antolatzen dutenarena.
[Parte hartzeko baldintzak: a) bi lan aurkeztu behar dira; eta b) izenburuak adierazten duen bezala, aurkeztutako lanen aldeek –markoa edo euskarria barne– ezin gainditzerik izango dute 12 zm-ko neurria.]
Aurtengoa 24. edizioa izango da.
Erakusketa Pasai San Pedroko Udal Aretoan egongo da jarrita 2019ko abenduaren 13tik 2020ko urtarrilaren 19ra arte, eta ondoren Hendaiako Mendi Zolan Kulturgunean, 2020ko urtarrilaren 29tik otsailaren 15era bitartean. Aurreikusita dago gero, 2020ko martxoren 28tik apirilaren 13ra arte, Argedasen (Nafarroa) jartzea.
Urtero esan ohi dizuedan bezala, erakusketa bitxia dela gogorarazten dizuet, biziki gomendatzen dizuedana: aurkeztutako miniaturazko lanen kolore zein askotariko forma edergarriek gozatzeko aukera paregabea eskainiko dizuete, nik uste, bertara hurbiltzerik duzuenoi.
Bertan bi lantxoekin hartuko dut parte:
1.- «12 ZM» (R. UGARTE GOGOAN), eta
2.- «CASTELAO GOGOAN: BERE "AUTOKARIKATURA", OINARRI».
Teknika: akriliko/tinta «DM» taula gainean (2,5 zm sakon.); 12 x 12 zm.
(Erantsita: Pasaiako Udaletik jaso dudan gonbidapena, informazio gisa.)
Milesker zuen arretagatik.
Imanol Irigoien
(2019ko abendua)
**********************************************
"Hatsa"ren 11 garen olerki tailera,
Azaroaren 30ean
Uste izan dugu azken mementoa arte, 11 garren tailera hau , Xabier Soubeleten sinkusatzearen gatik, ez zela eginen. Baina, anka sartu dugu : ttanko, arratsaldean, lau buru , Larraldeko sukaldeko subazterrean, agertu zizkigun : Ainara, Auxtin, Eukene eta Sabin ... Lau izanez, suerteak eman zigun ere parada, Lauburu baten itxura duen argazki baten aurrean, pentsaketa batzu egiteko eta olerki bana idazteko..(Hauk datoren olerki bilduman ezarriak izanen dira)
Hona hemen pean kronika oparo bat Sabin Oregik idatzia, bai, Lauburu itxuraren argazkia eta gure taldetxoarena .
AZ
Larraldean sua eta
irudi ederren artean
Azaroko atelierra Donibane
Lohizunen suertatu behar zuen. Egun batzuk aurretik jakin genuen
aldaketa izango zela, Lohizunen ordez, Senpereko Larraldea gune
goxoan. Horren aurretik nire ametsak arrantzale hirian kokatu ziren.
Gure kostaldeko herrietan modura, hemen ere historia ugari bizi ziren
pirata eta kortsarioekin. Hori izan zitekeen Lohizunen bilera egin
bazen. Hala ere pirata, ala piratu, moduan olerkari-bidaia hau egitea
deliberatu nuen.
Pirata-piratu honek bere lau gurpildun
ontzian, ia itsas-ontzia zirudien euritea gainditzean. Bidean,
Donostiako “kaian” beste marinela jaso zuen: Eukene. Eta
elkarrekin bide “luzea” ekiteari aurre egin zioten. Tartean
ekaitza nozitu zuen Tom-Tom gailuak. Norabiderako ez bada
garrantzizkoa, bai bederen bidean aurki daitezkeen gorabeheren kontu
izateko. Larralde aurretik igaro eta Urdazibiko Dantxarinean bazkaldu
genuen, aurretik gure “las vegas” partikularrari “bisita”
egin ondoren. Ez genuen gaizki bazkaldu, baina itxaron aldia, …
beste kontu bat da! Ez dakit dortoka darabilten garraio sistemaz
baliatzen ziren, edo baratzera joan ziren letxuga eta tomateen bila
(horien hazkuntza itxaron eta guzti), eta oilaskoa ehizatzera joan
ziren, edo arraultzatik jaiotzea itxaron!? Zoaz jakitea!
Arratsaldeko hiruretan zegoen jarrai
biltzeko tenorea. Gu zerbait berandu heldu ginen, kontu hartu bidaia
euripean egin genuela, eta bazkari zelebrea bizi ondoren. Auxtin,
betiko moduan jada bertan zegoen. Autoa kanpoan. Bera Larraldearen
barnean. Deitu “Auxtin!!”, eta urruti entzuten da erantzuna.
Zerutik zetorrela zirudien! Larraldea barneko goialdetik zetorren,
benetan.
Larraldeako aterpe ederrean bildu ginen
hirurok. Besarkadak eta ongi etorriak. “Zatozte gora”, erran
zigun gonbita modura gure Auxtinek. Bere atzetik, bere pausoei so
eginez, gora igo ginen. Eskailerak igotzerakoan gela batetik argia
zetorren. Gero eta handiagoa. Gelara hurbildu, eta … itzeleko
ezustekoa!: lurrean paper zuri ugari, berrogei-ta-hamar bider
berrogei-ta-hamarreko koadro zuri ugari. Haien goiko zatietan
argazkiak denak ezberdinak! “Gaurko saioan denon artean irudi ba
aukeratuko dugu, eta horretaz, gero, gure etxeetan irudiak bizi izan
digun sentsazioa adieraziko dugu”, azaldu zigun Auxtinek.
Paperak bi errenkan prestatuak ziren,
erdian ibiltzeko tartea erakusten. Lurreko korridore honen eskuinean
zein ezkerrean paratuak zeuden argazki lerroak. Ibilaldia abiatu
genuen puntuan, eskuinean, mendiko lurrean ageri zen zulo bat bere
bazterrak harrian indarrez zulo ilunari hertza ematen. Ezkerrean,
marika edo txori-malo bat etxe egitura baten aurrean. Horrela, poliki
poliki irudi guztak bizi genituen.
Bi pirata modura Eukene eta biok
abiatu gara, gure (itsas-)ontzian. Orain hiru pirata gaude
hemen Auxtin kontuan hartuta. Hiru pirata, Auxtin maisuaren
gidaritzan bilduta Larraldeako itsas-ontzian. Batzuetan, nire
burua galdetzen du ea olerkiaren mundutik gertu gaudenak pirata
izan beharrean ez ote garen piratu batzuk. Bai ondo irakurri
duzu, piratuak! Horrelako zerbait izan behar dugu, arestian idazluman
laguntzaz, eta egun ordenagailuaren laguntzaz, hitzak bata bestearen
ondoan biltzen. Biltzen mezuak, esan-nahiak, hitz elkarketa
bereziak,… biltzen. Batzuetan edertasuna sortzen eta lortzen,
besteetan, ordea, tamaina erraldoi duen hanka sartze galantak ematen.
Bai, emaitza hori (ederra izan edo ez) egiten saiatzen garenok
piratuak gaude. Oraingoan pirata-piratuok argazki izugarri politen
itsasoan murgildu ginen, kanpoan, Larraldearen kanpoan, euria eten
gabe, batzuetan indar gehiagorekin, besteetan eztiago, ari zen
bitartean. Irudien itsaso ederrean, ezin ederrean murgilduta,
singladura berria abiatzen dugu. Gogoz gainera, eta modu goxoan
Auxtin irudien egilearen maisu-gidaritza pean.
Modu oso goxoan, eztiki, behatzen
ditugu argazkiak. Irudi hauek, benetan, ferekatzen digute begiak.
Zaila da bat aukeratzea, denak ederrak. Egileak ez du bere burua
merituen jabe deitua izatea “ni hor nintzen, eta kamera eskuan
nuen”. Inoiz argazkiak egin dugunok ulertzen diogu esan nahi duena.
Baina, hala ere hor egotea ez da nahikoa. Jabetu egin behar zara zer
ari den gertatzen begien aurrean. Duen distiran, indarrean,
…Erreflexu bixkor hori izatea da irudigile handien doaia, eta
Auxtinek ondo erakutsi izan badu, oraingoan bere teknikaren
menperatzea agertzen du.
Artean Ainara ez da heldu. Singladura
honetan abiatzeko, argazki bat, gero Ainara heltzen denean aukeratuko
duguna, izango dugu “puntua”. Ez gara bertsolariak, baina, gure
atelierretan bapatean olerkiak idaztea dago gakoa: atelierretan
bederen bapatean idazten da bai. Ibilbidea egin, bizipenak jaso,…
sentsazioak bildu. Jaso ditugun sentsazioak idatzi, idatziz azaldu,
idatziz eman. Oraingoan gure nabizagioa Larraldea barnean
egingo dugu. Baina gure sentsazioak, irudimena,… ez dira soilik
barnean egongo. DeLancre-n sorginen modura, erratza hartu, gainean
eseri eta munduari bira ugari emango diogu. Horretarako, aurrena, Su
potolo, eta magikoa egitea da.
Gure sua ez da Zugarramurdiko leize
zabal barnean egingo. Ez, gurea Larraldea gune goxo honetako
sutondoan. Bi sutondo paratu dituzte sukalde-egongela edo kalaka
egiteko gela xume bezain ederrean! Suaren adarrak magia ematen diote
arratsalde euritsu eta hotz honi. Xarma, eta, nola esan, modu
batetan, egonaldia kuttun bilakatzen da!
Ainara, beranduago helduko zela
adierazi zuen. Eta azkenean, erran moduan heltdu da, kantari.
Ainararen jazte moreak bat egiten du Eukenek daraman artilezko
bufandarekin.
Ainarari azaltzen dizkio berriro
Auxtinek irudiak. Bertan ikusten dena? Ez!, idea, bakoitzak jaso
dugun sentsazioa idatziko dugun olerkian azaltzea da egin beharreko
lana. Gehienez argazkiren batean, ardiak argazkiaren horizontala
hartzen duten horretan, atzetik ume bat, bere makil eta guzti,
aurrean, bide-gurutze batean ama (?), emakume bat bederen, trafikoa
arditeria eta umea igaro bitartean zaintzen. Ura, harriak,
zenbait alditan zaldiak (edo pottokak?), katua, eta paisaia. Natura
da irudi guztietan azaltzen dena. Paisaia baten erdian drom
txuri bat; ondoan, zerbait ezkerrerago eta beherago agintzen duena
bere antena luzeaz ere argi somatzen dira paisaia ederrean.
Irudi guztiak ikusi eta “bizi”
ditugu. Denak lurrean zeuden paratuak. Bi errenkatan. Guk erdian
ibili gara alde batera eta bestera begira. Argazkiak bildu ditugu,
multzo bakarra egin. Irudia horma begira. Irudiak, musean jolasteko
karten modura nahastu ditugu. Behin eta berriro. Orain esku
“inozenteak”, esku inozenteak, bat atera behar du. Lehen argazki
bat, paisaiaren erdian droma duen argazkia azaldu da. Aho batez irudi
hori zaila izango genuela olerkia sortzeko, beste bigarren bat atera
dugu. Hau, ordea, miresgarria. “Auxtin, hau zer da” galdetu du
berriro Ainarak. “Kalean ikusi nuen”, da jaso zuen erantzuna!
Ainarak Auxtinen argi magikoak dituen argazkia eskuetan dituela
“atera iozu argazki bat”, eskatzen dit Ainarak, “eta gero
bidaltzen gaituzu bakoitzari”. Jaso, eta sukalde, egongela, bilera
toki,…-ra jaitsi gara. “Askari ordua da”, adierazten du
Auxtinek: txokolate beroa (kea dario), sagar-poltsa eta laranja
poltsak daude, eta pastiza, euskal pastiza (gateau basque,
“gateau” hitza eta Quevedoren hizkuntzako “gato”-renak antza
dute, beraz: katua!) Guk euskal katua, bere barnean gereziz
hornituta dagoena irentsi dugu gure askarian! Norbaitek basati
deituko digu. Gainera, txokolate beroaren laguntzarekin!
Erabilitako tresneria garbitu, eta
lehen zegoenaren antzarekin laga ditugu gauzak. Ainara lehenago
abiatzen da “lehengusuekin biltzeko”. Eukene, Auxtin eta hirurok
jarraitzen dugu denbora pixka gehiago.
—Auxtin, abenduan ez al dago
atelierrik? Egingo balitz, egun hori inuzente santuen eguna
da!
—Pentsatu genuen, baina data
horietan, agian jendea ez zela bilduko beldurrez, hor geratu zen
gauza… Baina zuek zerbait eratu nahi baduzue (Eukene eta niregana
begira), zerbait egin daiteke. Zergatik ez? Zerbait pentsatu eta
azaldu idea; eta gero Ainarak guztioi bidaliko digu zuen proposamena!
Sabin OREGI
************************
**********************************************
"Hatsa"ren 10 garen olerki tailera, Juankar Mugartzarekin
URRIAREN
26KO HATSAREN OLERKI TAILERRAREN EGITARAU BERRIA
Urriaren
26an, larunbatarekin, Altsasukoen alde egin behar diren mobilizazioek
HATSA ELKARTEAk egun horretarako Iruñean deitua duen Olerki
Tailerraren egitarauan nahitaezko aldaketak edo moldaketak egitea
eskatzen dute.
Hau
da behin betiko egitaraua:
URRIAK
26, "HATSAREN POESIAREN" ATELIERRA IRUÑEAN
Elgarretaratzea:
10:00etan Iruñeko Gaztelu Enparantzaren KIOSKOAN: lehenengo hitzak
Hatsaren Iruñeko Kaierrean jaso. Zer dela eta etorri naiz
atelierrera?
Goizeko Ibilbidea: 10:30 - 12:00ak arte: Iruñeko kaleetan zehar ibilaldia MEDIALUNA parkeraino itzultzeko berriz GAZTELU PLAZARA.
Idazteko unea: 12:15 - 13:15ak arte: Gaztelu Plazako HEMINGWAY TXOKOAN ordu bateko atsedena olerkiak idazteko.
BAZKARIA: CAFE IRUÑA Kafetegian 13:30 - 14:30 = Bazkaltzera gelditu nahiez gero, izena eman behar da URRIAREN 23a, asteazkena, baino lehen gune elektroniko honetan: https://www.facebook.com/groups/378983999457152/ Bazkariaren prezioa 17 euro.
Goizeko Ibilbidea: 10:30 - 12:00ak arte: Iruñeko kaleetan zehar ibilaldia MEDIALUNA parkeraino itzultzeko berriz GAZTELU PLAZARA.
Idazteko unea: 12:15 - 13:15ak arte: Gaztelu Plazako HEMINGWAY TXOKOAN ordu bateko atsedena olerkiak idazteko.
BAZKARIA: CAFE IRUÑA Kafetegian 13:30 - 14:30 = Bazkaltzera gelditu nahiez gero, izena eman behar da URRIAREN 23a, asteazkena, baino lehen gune elektroniko honetan: https://www.facebook.com/groups/378983999457152/ Bazkariaren prezioa 17 euro.
Bazkalondoa:
14:30 - 16:00 arte: HEMINGWAY TXOKOAN goizean idatzitako olerkiak
errezitatzeko unea.
Agur ekitaldia: leku berean 16:00etan: idatzitako olerkiak eta norberak nahi dituen hitzak Hatsaren Iruñeko Kaierrean jaso.
Agur ekitaldia: leku berean 16:00etan: idatzitako olerkiak eta norberak nahi dituen hitzak Hatsaren Iruñeko Kaierrean jaso.
Juankar
Lopez-Mugartza-k gidatutako okerki tailerra
https://www.youtube.com/watch?v=Q7oQsTbnJvM
"Hatsa"ren 10 garen olerki tailera, Juankar Mugartzarekin, Iruña hiri erdian
***********************************
Uberan agertu ageria:
http://www.uberan.eus/?kaia/frontpage/2
****************************
Juankarren elkarrizketa " Xaloa" telebistan
lotura hemen : https://www.youtube.com/watch?v=Q7oQsTbnJvM
Goizeko hamarrak dira, eta Iruñeko
Gaztelu enparantzan Hatsa kideak biltzeko tenorea da. Hamabi bildu
gara. Nahiko ondo bete dugu biltzeko ordua. Euskal Herriko bazter
askotatik bildu gara bertan. Batzuk Iruñea bertatik heldu dira,
Nafarroatik, eta besteak, Iparraldetik eta Gipuzkoatik. Oraingoan
poesia lantzeko bilkura hau Juan Karlos lagunaren eskutik joan da.
Bertaratutakook lehen urratsak
enparantzan dagoen kiosko gainera eskailerak igotzeko eman ditugu.
Bertan Juan Karlos hasi da bertako historia histerikoa agertzen.
Historia gehienak dira histerikoak. Azaltzen zizkiguten kontuak
ulertzea zaila egiten zen, beste talde bat ere bertan zegoen beste
narrazio bat egiten. Bi mezu-emaileen bozak nahasten ziren. Jaitsi
eskailerak eta enparantzako aulki-luzetan ezartzeko asmoa genuen.
Guztiz zaila. Eserlekuak bustita zeuden. Eguzkiaren lehen printzek
bere indar ahularekin ez zituzten lehortu artean aulkiak. Gauean ez
zuen euririk egin. Hego haize epela. Baina hala ere dena bustia!
Landaredia fresko zaintzeko ureztatze gailuak izan dira triskantza
bustiaren erantzuleak. Leku berri bat pentsatu: Iruña kafe-aretoa.
Arestian Hemingway idazle-edale estatu-batuarrak lagun zuen txokoa.
Horregatik aretoan bertan, barruan, gune bat haren izena daramana
dute.
Iruña kafe-aretoan bildu gara, txoko
bat aukeratu dugu, bazterrean. Bertan kaleko eguzki-argiak gozo
ferekatu gaitu. Epelean Juan Karlosek eskuetan ipini digu zeregina:
Zergatik etorri naiz Iruñeko atelierrera? Bata bestearen ondoren
joan gara, eskola-umeak bagina bezala, eskatutakoa idazten. Hamabi
ginenez… denbora pixka eman dugu zeregin horretan. Guztiok
txintxo-txintxo bete dugu eskatu lana!
Atera, eta monumentu zenbait: Gaztelu
enparantzaren inguruetan errege nobleak edo hildakoak gogoratzeko
ezarriak diren monumentuen bidez, ezagutu dugu haien istorioak. Bada
beste eskultura-multzo luzea eta zabala entzierroei eskainia. Bertan
ere agertzen diren zezenak hildakoak irudikatzen dituzte, erahilak
izan diren zezenak alegia.
Iruñea pixka bat ezagutzeko txangoak
aurrera darrai. Iruñean media-luna deitzen duten parkera
jarraitu dugu. Bitartean, iturri-magikoa ikusi dugu (ez du
magia egin izan nahi gure aurrean, zer egingo!). Iruñetik, Arga
gainetik, Argain honetatik so egin dugu Iparraldera. Ezkaba mendia,
Antsoain, Burlata, Arre, eta azkenik Altzuza, Oteitza eskultore
Oriotarrak Nafarroan bizitzeko eta lan egiteko aukeratu zuen herria.
Bertan bere omenez, kontu eta komeria asko jasan ondoren Museoa
Jorgeren izenean dago. Eraikin hori poxpolo kutxa balitz bezala
txuri-txuria azaltzen da mendiaren erdian, begiarentzako ukabilkada
edo ostikoaren gisa. Beste eraikin bat, guztiz gure eskuinean,
zuhaitzen hostoek ia estalia, gurutzearen antza duena. Nola ez
abadeak prestatzeko gunea, hau da, seminarioa.
Goazen aurrera. Argain honetan
Iruñarrek parke goxo eta kuttuna sortzen jakin dute. Zuhaitzen
gerizpean, gurutze misteriotsu, eta abangoardista agertzen da begien
aurrean. Ikusitako eraikin eta parke berezi hauen egileak nork ziren
Juan Karlos eta Josu, nagusiki, beste iruñarren laguntzarekin txukun
azaldu ziguten. Ez ditut izenak gogoratzen. Egile haiek, agian
haserretuko dira. Barkamena eskatzen diet (berriro ere gerta
daiteke!).
Denborak aurrera darrai. Bazkaltzeko
tenorea gainera dator, oraindik ordu erdiko ibilbidea dago
jatetxeraino. Poliki-poliki, hurbildu gara Iruña kafe-aretora.
Bertan bazkalduko dugu. Mahai pilo bat elkartzen dituzte asko garenon
gure gosea asetzeko. Hamabi ginen jira-bira goizetik. Bazkaltzeko
hamahirugarrena bildu da. Gurekin bazkaldu ondoren. Gune magikoak
erakarrita Iruñean idatzi behar ditugun olerkiak lantzeari ekin
diogu. Isilik. Eulia ere ez zen entzuten, lumak paper-gainean tinta
zabaltzen entzuten da bakarrik.
Banaka, goizean idatzi dugun kaierean,
arratsaldean bakoitzak orritxo batetan, zirriborro modura, sortu
dugun lana argi idatziko dugu historiak ezagutu dezan zer
idatzi genuen egun horretan Iruñan.
Taldeko lau Lizoain herrira abiatu
gara, taldeko Ainara bertan sortu duten Kontakizun laburren lehen
lehiaketan saridun gertatu da. Euskarazko ataleko saria jaso
behar du. Laguntzen dugu. Ingurua hunkigarria da, herri txiki bat.
Hiritik urrun ez dagoena. Bertan irakurle talde bat. Bi hizkuntzak
darabiltzate irakurleek. Denek ez dakite euskaraz. Moldatu da
irakurle talde hau Kontakizun laburren lehiaketa egiten, eta
sari-banaketa egin aurretik, eta ondoren, koru batek belarriak ondo
goxatu zigun. Eguna ezin izan politagoa!
Sabin Oregi
Talde argazkia
Talde argazkia
Josu Jimenez-Maiaren argazkiak hemen daude :
Beste argazki batzu:
Argazkian, Lizoaineko ekimenean, Ainara Maia Urroz, irabazleak eta epai-mahaia
osatzen duten irakurle taldekoekin.
Eukene eta Ainara, Iruñan, urarekin jolasean
Juankar eta Josu
Eukene, Joxemari, Eric, Ainara, Aingeru
**************************
Ainararen liburu aurkezpenean
aurkitutako lagun batzu
**************************
10 garren olerki Tailera Itxaro Bordarekin
Bildumatxo bat
Poesiaren arreba "ekintza"
omen da, eta, bere ama "sormena"
Itxaro Bordarekin, udazkeneko
arratsalde eder, eder honetan iragan dugun olerki tailerako
ekarpenak , Urdazuri-ren iturburutik sortu ur zehargi eta
jauzikorraren eitekoak izan zaizkigu ... Itxarok, Poesia, lur
arrasetik , kasik ulertu ezingarriki bezala sortzen dela erran
zigun, bere oinarriak inkonzientziaren eremuetan finkatuak direla,
berdin gaueko ametsetan , eta oroz gainetik heriotza eta gerlaren
trauma guzien transzendentzien eraginetan. Beste asko ikuspen
aberats ere instantez instante Urdazuriko ur bazterreko uretan,
miraila batean bezala eskaini zizkigun. Ez dugu deusik idatzi gure
artean, eta bere eta berarekin agertu ditugun pentsamenek gainditu
zituzten elkarrekin iragan ginituen 5 orenak. (Badakit,
pertsonalki, taileran trukatu hitzek ez nautela lo oso baten
egitera utzi.)
Baina ez kezkatu, jadanik zer igorriko
dugun datoren olerki bildumarentzat, gure buruetan idatzia dugu.
- Poesiaren arreba "ekintza"
da, eta,"sormena" bere ama - zion Saint John Perse-k
AZ
Sabin Oregi Zarautz
********************************
Sabin Oregiren kronika
---------------------------------------------
Larunbateko atelier-erako bilera oso betea somatu nuen. Larraldea-ra heldu eta segundo gutxira ailegatu zen Itxaro, aspaldian ez genuen elkar ikusten. Besarkada beroetan geundela heldu zen Graxi bere autoan. Hirurak biltzen ari ginela, Auxtin Larraldea baserriko itzaletatik atera zen, zirkoan aztiaren magiaren modura. Ta-txan, jada lau bildu ginen. Zerbait geroago Ainara Irunetik heldu zen.
Bostok auto batez, Auxtinena alegia, abiatu ginen Senpereko herrigunera. Bertan utzi autoa, eta parke berezi baterako bidea hartu genuen. Bidean Akerretako errotan geratu, eta zerbait gogoratu herriko historia: errotak, sorginak, (aipua eginez De Lancre personaiaren betebeharrean sorginen historiaren sorkuntzan, segur bere “laguntza” gabe ez genuen Euskal Herrian sorginik izango gure historia histerikoan).
Akerretako errota mugitzeko Urdazuriko ur zati bat desbideratu, eta noski zubi andana sortu ere. Erreka zulo honen ura Senpereko eleiza nagusiaren azpitik daroa, etengabe.
Aurrean zelai zabal bat, duela urte gutxi, herriaren parke modura moldatzen hasi dena. Txukuna, zenbait eskultura inguratzen ibilbidea, eta erdian lauburu erraldoia, landarez landua, eta altueratik ongi ikusten dena. Gogora La Vuelta, duela egun gutxi igaro zenean lur hauetatik. Hemen Itxarok gogora ekarri zigun historian zehar zein arrazoinak eraman zuen gizakia poesia idaztea. Olerkia, ulertu nuenez, minatik sortzen da, gerraren ondorengoko minatik: jendearen galerak, ondasunen galerak, bizien galerak eta odolak. “Maitasunari eskaini poesia” kontua berria omen da. Baina, maitasunak ere, berak, mina dakar: maitez-mina. Ez ote gerraren poderioz galdutako maitearen mina?, olerkiaren sorreran dagoen mina? Galdera hor geratzen da. Bertan Itxarok eskultura baten biltzen saiatu zen Ainararen begiradaz zaindua.
Ibili zerbait, Urdazuri ederraren ondoan beste paraia ikusgarri bat arteraino: Zaldubia zuhaizpe ederreraino. Bertan duela berrehun bat urte lehenago eraiki ziren ura mantsotzeko egiturak daude, data bat ipintzen du 17xx (ez dut gogoan ipintzen zuen data). Bertako mahai batetan ipinita kalakan jarraitu genuen. Gauza aunitz ikasi ere. Mintzagai ugari, ere, zabaldu ziren egur sendoaz eginiko mahai eta eserleku haietan. Gehienak aireak eta urak eroango dituzte, beste batzuk, betirako, zuhaitz erraldoi haien artean gordeko dira, belarrietara xuxurkatzen. Bertaratukoei ideak zabaltzen, guri egin modura. Argi ikusten da hori Ainarak egin argazkian. Baina pixka bat geroago, Ainara bera da lamiaren modura ibaitik sortzen, dena dantzari.
Arratsaldea amaitzeko Larraldeara itzuli ondoren eman genion. Graziren sagarrak eta Auxtinek ekarririko piku more, krepeak, edateko txokolate beroa, …
Zein amaiera ederra arratsalde emankorrarentzat!
---------------------------------------------
Sabin Oregi Zarautz
Graxi Solorzano,Sabin Oregi, Ainara Maia, Itxaro Borda, Auxtin Zamora
******************************************************
EGITARAUA (Abuztua 1-17)
'Hatsa'-kideen eta beren lagunen arteko hirugarren erakusketa iragan da , Senpereko Amotz-Larraldean, Abuztuaren 3 tik - 17 ra
Hor, elkartearen urteko olerki bilduman parte hartu duten gehienen testotxoak 110 bat kuadrotan, agertu dira, lurrean etzanik ,Auxtin Zamoraren argazki artistikoeri loturik .
-Zergatik lurrean etzanik ?
-Lurraren arrasean diren gauz maitagarrien gainean, maizetan,ez ohartuki pasatzen gira, alta, hor dira,... bai... bere azalean,zerutik erori guziak, euri, hosto, izar puskak..gu...gizakiak...,lur azalean ere, bere barnetik, ateratzen diren gure janariak, loreak,onddoak, urre errautsak eta abar...Haur ttikien eremu paregabea, ere, da, lur azala,
Hor, elkartearen urteko olerki bilduman parte hartu duten gehienen testotxoak 110 bat kuadrotan, agertu dira, lurrean etzanik ,Auxtin Zamoraren argazki artistikoeri loturik .
-Zergatik lurrean etzanik ?
bere gainean, potikoka egiten baitituzte beren lehen urratsak eta jolasak. Olerkarien mundua, maiz, haurtasunaren eraginekin betea da. Horra zergatik, Hats-Arte erakusketa honen parte hartzaleek uste dugun (beharbada haurrek amestu dezaketen antzera), gure idatzi eta argazkiek, lur gainean ezarriak izanez, beren lurreko sustraiekin bat eginen dutela.
''Hats-Arte''-rentzat, A.Z
Gure aintzineko urteetako blogeak:
n